ابوالقاسم قاسمزاده – روزنامه اطلاعات: جهان امروز با رئیسجمهوری در آمریکا به نام «دونالد ترامپ» مواجه است که از او میتوان برخوردها و طبیعتاً برداشتهای روانی و رفتاری گوناگونی انتظار داشت. بسیاری از روانشناسان جهان و بهویژه آمریکا با رصد گفتار و کردار ترامپ در یک سال دوره دوم ریاستجمهوری و استقرار مجددش در کاخ سفید، […]

ابوالقاسم قاسمزاده – روزنامه اطلاعات: جهان امروز با رئیسجمهوری در آمریکا به نام «دونالد ترامپ» مواجه است که از او میتوان برخوردها و طبیعتاً برداشتهای روانی و رفتاری گوناگونی انتظار داشت. بسیاری از روانشناسان جهان و بهویژه آمریکا با رصد گفتار و کردار ترامپ در یک سال دوره دوم ریاستجمهوری و استقرار مجددش در کاخ سفید، در این گزاره متفقالقول هستند که او دچار «روانپریشی» است.
روانپریشی (یا سایکوز) به طور خلاصه نوعی اختلال روانی است که فرد توانایی تشخیص واقعیت از خیال را از دست میدهد و علامت بارزش توهم و هذیانگویی است. نشانههای دیگری را هم برای این معضل بیان کردهاند؛ همچون: سوءظن، ناتوانی در تصمیمگیری منطقی، پریشانگویی، دمدمیمزاجی یا احساسات ناپایدار و برعکسش در مواردی بیاحساس شدن، پرخاشگری، رفتار ناپسند اجتماعی، ترس بیپایه و بدگمانی و… موارد متعددی از این ویژگیها را در ترامپ میتوان دید.
او خود را «برگزیده قرن» میداند که مأموریتش نهتنها نجات آمریکا، بلکه نجات جهان است؛ لذا باید سرمشق همگان در آمریکا و در سراسر جهان قرار بگیرد! برخی حامیانش نیز او را فرستاده خدا و منجی مسیحیت دانستهاند و او در یک گردهمایی انتخاباتی مدعی شده بود فقط مسیح از او مشهورتر است.
ترامپ یکی از ثروتمندترین افراد دنیاست. این امر به او اعتماد به نفس زیادی میدهد و از سویی بر شدت اختلال و خودشیفتگیاش میافزاید، به طوری که یک بار گفت: «من فکر میکنم صادقترین انسانی هستم که خدا تا به حال آفریده.» این در حالی است که به گزارش واشینگتنپست، او تنها در دور اول ریاستجمهوری، بیش از ۳۰هزار و ۵۷۳ ادعای دروغ یا گمراهکننده مطرح کرد، یعنی به طور متوسط روزی حدود ۲۱ مورد!
بروز رفتارهای ناهنجار و تحقیر دیگران، یکی دیگر از نشانههای ابتلا به روانپریشی است. ترامپ در آغاز دور دوم ریاستجمهوری گفت که اساساً برای هیچ کشوری استقلال هویتی نمیشناسد. چندی بعد ادعای مالکیت بر آبراه بینالمللی «پاناما» را کرد و اندکی بعد نگاهش را معطوف «کانادا» نمود و نخست گفت که بخشی از خاک کانادا متعلق به آمریکاست که باید بازگردانده شود و چند روز بعد حرفش را تکمیل کرد و در سخنرانی علنی خود گفت: «به لحاظ تاریخی، سراسر کانادا بخشی از آمریکاست!» البته این سخنان در رسانههای جهان و حتی آمریکا به تمسخر گرفته شد.
در عوض افرادی در اطرافش هستند که او را میستایند و او به این تعریف و تمجید نیاز دارد؛ اما وقتی خبرنگارانی مسائل منفی را درباره او مطرح میکنند، با خشم واکنش نشان میدهد؛ چنانکه چندی پیش در پاسخ به معترضان آمریکایی که علیه او به خیابانها ریختند و شعار دادند: «شاه نمیخواهیم»، در شبکهٔ اجتماعی خود، کلیپی منتشر کرد که خودش سوار بر یک بمبافکن، بر سر معترضان، «بمب فضولات» میریخت!
نیاز او روحی در کشورهای وابسته بهتر برآورده میشود؛ مثلاً طی دیدار کوتاهی از عربستان و سپس امارات و قطر، علاوه بر اینکه خورجینش را از میلیاردها دلار پر کرد، گفت: من همین دلارهای نفتی در بودجه کلان ذخیرهای شما را میخواهم و به همین علت نیز از شما حمایت میکنم، البته تا آنجا که بخواهم! یک روانشناس میگوید: «ترامپ از طریق خود بزرگبینی و خرابکردن دیگران از خود محافظت میکند.» نمونه مشهورش آنچه با زلنسکی کرد که او را بیادب خواند، وفاداریاش را زیر سؤال برد و هشدار داد چهبسا او موجب آغاز جنگ جهانی سوم شود!
خودشیفتهها و روانپریشان عاشق نمایش قدرت در ملأعام هستند. ترامپ با تحقیر زلنسکی، به همگان گفت: «من تصمیمگیرنده هستم و هر کس که از من اطاعت نکند، خرد خواهد شد.» این است که اتحادیه اروپا را «گروهی رو به زوال» با سرانی «ضعیف» توصیف میکند که نمیدانند چه کار کنند و در جریان مذاکرات صلح اوکراین، متحدان اروپایی خود را نادیده میگیرد و آنها را به طرزی توهینآمیز روی صندلیهای چوبی معمولی روبروی میز خود مینشاند!ً
در دور اول ریاستجمهوری او، روزنامه ایندیپندنت نظر روانشناسان را آورد که: «در ترامپ نشانههایی از خودشیفتگی حاد مشاهده میشود که به عنوان ترکیبی از خودشیفتگی، اختلال شخصیتی ضد اجتماعی، تهاجم و سادیسم تعریف میشود.» نمونههایش را در رفتار تهاجمی ترامپ به کشورها میشود دید. او بعد از ادعای ارضی به پاناما و کانادا و دوشیدن امیرنشینهای خلیج فارس، به سراغ کشورهای آمریکای لاتین رفت و اکنون نوک پیکان تهدید نظامیاش را به سوی «ونزوئلا» و رئیسجمهور «مادورو» گرفته و به صورت علنی و رسمی، خواهان سرنگونی او و دولتش شده است.
پیشتر دکتر جان گارتنر ـ استاد روانشناسی دانشگاه جان هاپکینز ـ نشانههایی از اختلال شیدایی در شخصیت ترامپ خبر داده بود که نشانههایش «فقدان همدلی و از دستدادن کنترل رفتارهای هیجانی است.» یک مشکل روانپریشی، اختلال در قضاوت و کرختی احساسی است؛ معضلی که در روابط ترامپ و نتانیاهو قابل مشاهده است. او در همان سال اول ریاستجمهوری، سراسر خاورمیانه را با مرکزیت دولت اسرائیل و شخص نتانیاهو توصیف کرد و بیاعتناییاش به افکار عمومی جهانیان و حتی آمریکاییها موجب شد که در مجلس اسرائیل (کنست) ضمن سخنرانی، به طور فوقالعاده از نتانیاهو که دادگاه لاهه او را جنایتکار جنگی معرفی کرده و حکم جلبش را داده است، با لفظ صمیمانه «بی،بی» یاد کند و بگوید: «بی،بی، من به تو افتخار میکنم و نهتنها اسرائیل که در خاورمیانه، همه باید به تو افتخار کنند!»
بیجهت نیست که جولی فرترل ـ روانشناس بالینی ـ میگوید: «خودشیفتگی ترامپ به توانایی او برای مشاهده واقعیات آسیب میزند» و یکی از کارشناسان روانی و سیاسی نیز اخیراً نوشته است: جهان با رئیسجمهوری در آمریکا مواجه است که خود را قدرت اول و بلامنازع در سراسر جهان میشمارد و تازه کمتر از دو سال از دوران ریاستش گذشته است. ارزیابی من از نگاه روانشناسی فردی و اجتماعی از ترامپ این است که اکنون ما (آمریکاییها) و البته جهان با فردی که بهشدت روانپریش است، مواجهیم. او تنها یک اصل را میشناسند: «شناخت قدرت و اعمال قدرت»!
این است وضعیت روانپریشی که در کاخ سفید مستقر است و تجاوز به سراسر خاک «ونزوئلا» و سقوط دولت «مادورو» را نشانه رفته است؛ اختلالی که با توجه به جایگاه او در قدرت، منشا تهدیدهای جدی برای جهان میتواند باشد و به قول دکتر گارتنر: «یک بیمار روانی خطرناک که قابلیت رئیسجمهور بودن ندارد.»
این خبر از سایت منبع نقل شده و پایگاه خبری زیرنویس در قبال محتوای آن مسئولیتی ندارد. در صورت نیاز، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا بررسی گردد.
تحلیل جامعهشناختی کاهش ازدواج و فرزندآوری در ایرانازدواج؛ از اجبار اجتماعی تا انتخاب فردی: چرا برخوردارها کمتر ازدواج میکنند؟
لزوم تمرکز بر خدمت به جای زندگی خصوصیچهرههای مشهور و القای مصرف گرایی و مصرف زدگی
به بهانه روز جهانی عصای سفیددیده نشدن رنج نابینایی/وقتی «عصای سفید» هم قربانی گزارشدهی میشود







































