رئیس پلیس فتا تهران بزرگ اعلام کرده و هشدار داده است بسیاری از صفحات درمان و زیبایی در اینستاگرام نه متعلق به پزشکان واقعی، بلکه توسط دلالان بیمار یا افراد فاقد صلاحیت اداره میشوند. باشگاه خبرنگاران جوان – «انسداد ۶۰ صفحه درمان و زیبایی در اینستاگرام و بررسی بیش از ۳۰۰ صفحه فعال در این […]

رئیس پلیس فتا تهران بزرگ اعلام کرده و هشدار داده است بسیاری از صفحات درمان و زیبایی در اینستاگرام نه متعلق به پزشکان واقعی، بلکه توسط دلالان بیمار یا افراد فاقد صلاحیت اداره میشوند.
باشگاه خبرنگاران جوان – «انسداد ۶۰ صفحه درمان و زیبایی در اینستاگرام و بررسی بیش از ۳۰۰ صفحه فعال در این حوزه»؛ آماری که رئیس پلیس فتا تهران بزرگ اعلام کرده و هشدار داده است بسیاری از این صفحات نه متعلق به پزشکان واقعی، بلکه توسط دلالان بیمار یا افراد فاقد صلاحیت اداره میشوند. به گفته او، این صفحات کاربران را به مراکز غیرمجاز هدایت میکنند و مداخلات زیباییِ غیرقانونی، در مواردی آسیبهای جدی و حتی غیرقابل جبران به همراه داشته است.همین خبر شد بهانهام برای سر زدن به یک کلینیک زیبایی؛ نه یک مرکز زیرزمینی، بلکه کلینیکی معتبر با مجوز رسمی، تابلو شکیل و پروندههای مرتب. سوال ساده بود: «اگر هشدارها درباره مراکز غیرمجاز است، در جاهایی که همهچیز «قانونی» به نظر میرسد، چه میگذرد؟»
کسی از عاقبت رنگدانهها نمیگوید
روی صندلی انتظار کلینیک نشستهام. روپوش سفید نازکی روی شانههایم انداختهاند و آینهای قدی، بیرحمانه روبهرویم ایستاده است. صدای دستگاه، شبیه وزوزی آرام اما سمج، از اتاق کناری میآید؛ جایی که آرایش دائم در حال انجام است.زنی از اتاق بیرون میآید. ابروهایش قرمز است، کمی متورم. لبخند میزند و میگوید: «طبیعیه، تا فردا میخوابه.» اینجا همهچیز طبیعی است؛ قرمزی، سوزش، تورم، حتی نگرانی. غیرطبیعی فقط یک چیز است؛ اینکه کسی از عاقبت این رنگدانهها حرفی نمیزند.
این رنگدانهها چه میکنند؟
چند زن جوان و میانسال روی صندلیها نشستهاند، پروندههایشان را در دست گرفتهاند و چشمهایشان برق میزند. شوقِ بینیازی از آرایش روزانه در نگاهشان موج میزند. همه آمدهاند تا وعدهای را عملی کنند که سالهاست در تبلیغات تکرار میشود: «زیبایی بدون تلاش، همهروزه، همیشه.»کارشناس کلینیک، ویالهای رنگ را روی میز میچیند؛ قهوهای مخملی، رز نود، شکلات تلخ. میگوید: «این رنگها ارگانیکن.» اما هیچکس نمیپرسد «ارگانیک یعنی چه؟» و مهمتر از آن، «این رنگدانهها بعد از یک سال، دو سال یا پنج سال، زیر پوست چه میکنند؟»
تازهترین تحقیقات که مشکل را نشان میدهند
آرایش دائم یا Permanent Makeup (PMU) روشی است که رنگدانهها را به لایههای سطحی پوست تزریق میکند تا ظاهر آرایش حفظ شود. اما برخلاف آنچه در تبلیغات گفته میشود، این روش از نظر پزشکی تفاوت ماهوی با تاتو ندارد. این موضوع در جدیدترین مرورهای علمی این حوزه بهروشنی مطرح شده است:
رنگهایی که عوض میشوند
کنار یکی از زنها مینشینم. صفحه گوشیاش پر است از عکسهای قبل و بعد؛ ابروهایی که قرار بوده تا سالها بدون ترمیم زیبا بمانند. اما میان این تصاویر، چند عکس تار هم هست. رنگها در نورهای مختلف عوض شدهاند؛ گاهی متمایل به سبز، گاهی خاکستری.این همان چیزی است که جدیدترین تحقیقات دربارهاش هشدار میدهند: «رنگدانههای PMU همیشه ثابت نمیمانند و در طول زمان میتوانند تغییر رنگ دهند، بهویژه اگر ترکیب شیمیاییشان شفاف و استاندارد نباشد.»
التهاب و عفونتی که به جانمان میافتد
زن آرام میگوید: «ترمیمه.» میپرسم چرا.میگوید: «رنگش برگشته سبز. گفتن بعضی پوستها اینجورین.» انگار تقصیر همیشه با بدن زن است؛ نه با رنگی که به پوستش سپردهاند.تبلیغات کلینیکها میگویند: «صبح که از خواب بیدار میشی، آمادهای.» اما علم، روایت دیگری دارد. در مقالههای بالا آمده است که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد افراد پس از آرایش دائم دچار علائم التهابی مثل خارش، تورم یا درد طولانیمدت میشوند؛ علائمی که در برخی موارد ماهها باقی میمانند.
اگر پشیمان شدیم چه؟
پوست صورت، بهویژه اطراف چشم و لب، حساستر از آن است که فقط به چشم یک زیبایی راحت دیده شود. زنی که از اتاق بیرون میآید، آهسته میگوید: «گفتن ورم طبیعیه… ولی یه هفتهست نرفته.»مطالعات بالینی جدید هم همین را تایید میکنند؛ درصد قابل توجهی از مراجعهکنندگان، حتی در کلینیکهای مجاز، دچار خارش، تورم و التهاب میشوند؛ عوارضی که شاید فروکش کند، اما همیشه بیردپا نیست. و در این میان، کمتر کسی از مرحله بعد حرف میزند: «اگر پشیمان شوی چه؟»همان مرور علمی هشدار میدهد که حذف رنگدانههای آرایش دائم با لیزر، خود میتواند باعث اسکار، تغییر رنگ پوست و آسیب دائمی شود.
زیبایی به شرط رنج
زنانی که در این کلینیک نشستهاند، نه فقط برای زیبایی، که برای رهایی از فشار اجتماعیِ همیشه آراسته بودن اینجا جمع شدهاند. اما وقتی به چهرههایی نگاه میکنی که بعدها ناچار به ترمیمهای مکرر یا تحمل نارضایتی شدهاند، میفهمی جایی از این مسیر، از آگاهی جا مانده است.تا وقتی صنعت زیبایی، حتی در مراکز مجاز، استاندارد آموزشی شفاف، نظارت دقیق بر مواد مصرفی و صداقت در گفتن عوارض نداشته باشد، این ریسک در گامهای کوچک پوست صورت، میتواند نتایج بزرگ و غیرقابل پیشبینی به همراه داشته باشد.
آیا واقعا ارزشش را دارد؟
وقتی از کلینیک بیرون میآیم، تابلو همچنان برق میزند: «زیبایی بدون دردسر.» اما واقعیت این است که آرایش دائم، زیبایی بدون دردسر نیست؛ زیباییای است که زیر پوست میماند، با همه ریسکهایش، با عوارضی که در بروشورها و استوریها جایی ندارند.کلینیک آرام است، زنها لبخند میزنند و همهچیز قرار است خوب پیش برود. اما بدن همیشه مطیع رنگدانهها نمیماند. پوست حافظه دارد، واکنش دارد و گاهی دیرتر، خیلی دیرتر، اعتراضش را نشان میدهد. و اینجاست که سوال، مثل یک خط ناتمام، پشت ذهنم میماند: «آیا واقعا این زیبایی، ارزش چیزی را دارد که قرار است برای همیشه زیر پوست زن بماند؟»
منبع: فارس
این خبر از سایت منبع نقل شده و پایگاه خبری زیرنویس در قبال محتوای آن مسئولیتی ندارد. در صورت نیاز، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا بررسی گردد.
تحلیل جامعهشناختی کاهش ازدواج و فرزندآوری در ایرانازدواج؛ از اجبار اجتماعی تا انتخاب فردی: چرا برخوردارها کمتر ازدواج میکنند؟
لزوم تمرکز بر خدمت به جای زندگی خصوصیچهرههای مشهور و القای مصرف گرایی و مصرف زدگی
به بهانه روز جهانی عصای سفیددیده نشدن رنج نابینایی/وقتی «عصای سفید» هم قربانی گزارشدهی میشود







































